Lammas - Święto Chleba

Autorem tekstu jest Aleksandra Zumkowska-Pawłowicz

Święto, które przypomina o powolnym wkraczaniu jesieni, która przecież mimo smutku, z jakim często się kojarzy, ma jednak do zaoferowania wiele dobrego. Zaczyna się pora żniw.


To zbiór plonów ciężkiej pracy. Chociaż to wciąż środek lata, a noc zaczyna powoli się wydłużać, dzień staje się coraz krótszy.

Pogańskie święto
Lammas jest jednym z dawnych pogańskich świąt związanych ze żniwami. Wtedy, według wierzeń, Bóg Słońce umiera poświęcając się dla ludzi i dla zachowania naturalnego cyklu. Umrze by jednak móc później narodzić się znowu.


Gdy słońce jest w znaku Lwa, noce wciąż są ciepłe, a w dni upalne, przyroda obdarowuje nas plonami, dzięki którym możemy przecież żyć.


Uczta na cześć macochy
Święto jest bardzo stare, dlatego też są różne teorie dotyczącego jego genezy. Najwięcej wiemy celebrujących je Celtach, którzy odziedziczyli je po poganach.


Później święto zostało przejęte także przez katolików, którzy czasem nazywali je „ucztą baranka” gdyż 1 sierpnia składano w kościołach ofiarę z barana.


Do dziś 1 sierpnia wypieka się chleb z pierwszych zebranych ziaren.
Nazwa Lammas najprawdopodobniej pochodzi od celtyckiego Boga Lugha, chociaż święto w celtyckiej tradycji związane jest z jego ukochaną macochą, Tailltiu.


Gdy kobieta umarła po ciężkiej pracy dla swojego ludu, a także pasierba, ten w zdenerwowaniu zaczął grozić klątwą, która miała sprawić, iż ziemia nie będzie przynosić plonów. Ludzie zaczęli więc szybko zbierać plony i wydali na cześć przybranej matki Lugha ucztę by udobruchać króla.

Małżeństwo na rok
Z imieniem Tailltiu związana jest również tradycja tzw. taillteańskich małżeństw. To specyficzne związki, zawierane najczęściej właśnie w okresie Lammasu.
Ich niezwykłość polegała na tym, iż trwały one zaledwie rok i jeden dzień. Po tym okresie próbnym młodzi mogli zdecydować, czy nadal chcą być ze sobą, czy chcą się rozejść.
Ta tradycja zaczęła zanikać ok. XVI wieku, ale niektórzy uważają, że powinna przetrwać do dzisiejszych czasów, bo, być może udałoby się uniknąć wielu nieporozumień i rozwodów.


Czczone do dziś
Inna nazwa tego dnia, to Święto Chleba, nazywa się je także Chlebową Ucztą, Domem Zbiorów lub po prostu Święten Sierpniowym. Czczone jest do dziś między innymi przez wyznawców magii. Maria Bucardi, wróżka, a jak sama o sobie mówi -Mistrzyni Magii, a także autorka książek poświęconych magii, witarianka i prowadząca Akedmię Sztuki Magicznej, opowiada o Lammas: „Dla mnie Lammas rozpoczyna się już 31 lipca. Cały dzień spędzam na łonie przyrody, zbieram zioła, zboża, przygotowuję owoce i warzywa na wieczorny posiłek.


Po południu wracam do domu i pakuję świąteczny kosz. Znajdują się w nim różne narzędzia magiczne oraz jabłka, jeżyny a także suszone owoce. Sama nie jem chleba, ale polecam zabrać kilka kromek ze sobą.


Na koniec pakuję wino, może być czerwone wytrawne lub dobry gatunkowo robiony własnoręcznie jabłecznik.


Całą noc spędzam w gronie przyjaciół i adeptów mojej Akademii Sztuki Magicznej Omen Sententia. Rozmawiamy, ucztujemy, wspominamy zeszłoroczne święto, tworzymy zbożowe kukiełki, dziękujemy Matce Ziemi za wszystkie dary.


Tej nocy często palimy ognisko i robimy różnego rodzaju rytuały dziękczynne. Jeśli spędzamy to święto samotnie, warto mile wspomnieć wszystkich ludzi, którzy są dla nas w jakiś sposób ważni.
To także noc, w czasie której bardzo intensywnie myślę o osobach, które potrzebowały lub potrzebują mojej pomocy i wsparcia. Zawsze znajdę kilka sekund by przesłać komuś dobrą energię.”

Irlandzki Lammas
Irlandia jest krajem, gdzie najhuczniej kultywuje się Lammas do dnia dzisiejszego. Jednym z ciekawszych irlandzkich zwyczajów jest przyprowadzanie na brzeg morza koni, które następnie kąpie się w wodzie.


Kiedyś rozpalano ogniska na szczytach wzgórz, odbywały się zawody sportowe, a do dziś Irlandczycy wybierają się do lasu na jagody, które są symbolem Matki Ziemi.


W ten dzień w wielu miejscach Irlandii odbywa się również wiele jarmarków i zabaw.



To niesamowite święto jest związane z kultem kobiety-matki. Zarówno w tradycji celtyckiej, pogańskiej, jak i chrześcijańskiej, bo przecież na ten czas przypada również katolickie święto Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny.
To także magiczne przejście z lata w stronę jesieni i zimy. Symbol umierania i odradzania się, a także zbierania plonów całorocznej pracy.

 Maria Bucardi, wrozka, wrozba, wrozenie, jasnowidz,kurs magii, biała magia, rytuały miłosne, rytuały bogactwa, odzyskiwanie partnera, odnawianie uczucia, rytuały szczęścia, rytuały sukcesu rytuały zdrowotne, egzorcyzmy, ściąganie klątwy, odpędzanie pecha, numerologia, horoskop, magia świec, magia seksualna  leczenie oziębłości, magia minerałów, dobieranie talizmanów magia kolorów, magia roślin, magia zwierząt, magia ochronna nauczanie magii, jasnowidzenie, telepatia, sigille, orakel, runy Tarot, wahadełko, kryształowa kula, czytanie aury,oczyszczanie aury, kadzidełko , ziołolecznictwo, znaczenie snów, energie otoczenia, Feng SHUI  i inne