Rosliny magiczne

Maria Bucardi Tarot Thoth tarocistka dobra wróżka przepowiednia z kart Tarota tarot jasnowicz przyszłość z kart tarota wróżba z kart tarota dobrej rzyszłość z kart tarota wróżba z kart tarota dobrej wróżki doświadczona wróżka wróżka z praktyką Maria Bucardi Tarot Thoth tarocistka dobra wróżka przepowiednia z kart Tarota tarot jasnowicz przyszłość z kart tarota wróżba z kart tarota dobrej wróżki doświadczona wróżka wróżka z praktyką Maria Bucardi Tarot Thoth tarocistka dobra wróżka przepowiednia z kart Tarota tarot jasnowicz przyszłość z kart tarota wróżba z kart tarota dobrej wróżki doświadczona wróżka wróżka z praktyką

Szałwia


Mimo, że lecznicze właściwości szałwii są znów popularne, była ona wysoce cenioną rośliną już w kulturze Starożytnej Grecji i Rzymu.

Łacińska nazwa szałwii ( salvia officinalis L.) oznacza „zdrowie”. W starożytnej medycynie, szałwia była dobrze znana jako święta roślina w fitoterapii. Jej uzdrawiające właściwości docenili Hipokrates i Dioscorides, dwóch sławnych lekarzy. Szałwia była używana jako panaceum na przeziębienie, gorączkę, jak również epilepsję, gruźlicę i autyzm. Wiele innych kultur widziało w szałwii magiczne ziele, które przynosiło zdrowie, długowieczność i płodność.

Szałwia w domowej apteczce

Również dzisiaj, cenimy lecznicze dziedzictwo szałwii, która jest bogata w między innymi w witaminy B1, C, witaminy PP i karoteny. Ból gardła Przygotowuj mieszaninę ziół ( po 50 g szałwii, rumianku, liści borówki i mięty). Zmieszaj zioła ( dwie łyżki) z wodą ( 500 ml) i zagotuj. Płucz  gardło do trzech filiżanek codziennie. Nadmierny pot Gotuj suszone liście szałwii ( 100 g ) przez piętnaście minut, później dodaj roztwór do wanny. Używaj nie więcej niż jeden do dwóch razy na tydzień. Rany Przemyj ranę naparem z szałwii. Szałwia jest pomocna dla wszystkich ran. Ostrzeżenie: Wszystkie produkty z szałwii nie są polecone dla kobiet w ciąży.

Szałwia w magii

Podobnie jak w medycynie, także i w magii, szałwia ma działanie oczyszczające i uzdrawiające. Sama bądź w połączeniu z innymi roślinami i ziołami, jest stosowana jako kadzidło oddalające duchy, byty astralne i inne zanieczyszczenia, używana przede wszystkim przy rytuałach oczyszczających i ochronnych. Najprostszym rytuałem z użyciem szałwii, który może zrobić każdy z nas, jest proste oczyszczenie domu. Do kadzielnicy bądź innego żaroodpornego naczynia wsypujemy wysuszone liście szałwii a następnie podpalamy. Gdy zaczyna unosić się dym, bierzemy naczynie i obchodzimy z nim pomieszczenie od strony prawej do lewej. Następnie pozwalamy spalić się ziołom przez około godzinę; później wyrzucamy je, a dom porządnie wietrzymy.

Szałwia dla Ciebie

Szałwia nie jest bardzo wymagającą rośliną i każdy może wyhodować ją w ogrodzie albo w doniczce. Roślina lubi urodzajną ziemię, słoneczne miejsca i nie dużo wody. Szałwia rośnie do 60 cm; jej liście są miękkie i zielone, a kwiaty niebieskie, fioletowe, białe albo rzadziej różowe.

Roślinę można hodować nie tylko w ogrodzie, ale również w kuchni. W czasie pierwszej fazy kwitnienia, można uciąć liście i trzymać wysuszone w przewiewnym pomieszczeniu, w temperaturze nie wyższej niż 35 ° C. Następnie, można przechowywać liście w zamkniętym szklanym albo porcelanowym naczyniu nawet do trzech lat.

Świeże oraz wysuszone liście szałwii mają niezrównany gorzki smak. W skutek tego, szałwii chętniej używa się do mięsa, drobiu, dziczyzny i tłustych ryb, niż do deserów czy ciast. W kulturze kulinarnej wielu krajów szałwia zajmuje bardzo ważne miejsce na przykład w kuchni niemieckiej ( węgorz w ziołach ).  Podobnie, w tradycyjnej kuchni włoskiej można znaleźć wiele dań z szałwią. Autor: K.C.

Rozmaryn


Dzisiaj znany głównie jako przyprawa, rozmaryn przez większą część swojej legendy był jednym z najważniejszych elementów magii i medycyny.


Zwany od swojej łacińskiej nazwy ( rosa marines ) „rosą morską”, chociaż rozsławiony w kulturze wielu państw, w rzeczywistości jest niepozornym, delikatnym krzewem o błękitnych kwiatach i śródziemnomorskim rodowodzie.

Rozmaryn na zdrowie

Jednak w tej delikatnej roślinie zarówno Starożytni Grecy, jak i Starożytni Rzymianie odkryli moc odkażania ran i pobudzania ciała, lecz ponad wszystko wielką właściwość poprawy pamięci. Nie dziwi więc, że w powszechnym użyciu były napary z rozmarynu pomagające w niedoczynności wątroby oraz depresji, a także kąpiele które nie tylko wzmacniały ciało chorego, a także przynosiły ukojenie jego duszy.

Święta roślina

Niemniej zanim rozmaryn został odkryty przez medycynę, najpierw znalazł zastosowanie w magii i religii, przez wieki funkcjonując jako roślina o szczególnych właściwościach oczyszczających. Już w Starożytnym Egipcie kapłani wykorzystywali rozmaryn sporządzając z niego kadzidła, których mocny, przenikliwy aromat wznosił się pod szczyty świątyń. Wielcy alchemicy i ezoterycy używali rozmarynu przy myciu rąk i całego ciała przed przystąpieniem do prac magicznych, a także włączyli go w formie oleju do wielu rytuałów. Z zadziwiającej mocy gałązek rozmarynu korzystali również zwykli ludzie, wyplatając z niego wieńce skutecznie chroniące domowników przed nieszczęściami i plagami. Z cudownego ziela zrobili użytek również rabusie i rozbójnicy, wykorzystując go jako składnik tzw. „octu złodziei” w którym zanurzone przedmioty, miały tracić pamięć o swoich dawnych właścicielach i vice versa.

Rozmaryn wczoraj i dziś

Mimo upływu wieków, nadal żyje pamięć o rozmarynie, symbolu wierności, którym kiedyś dekorowano ślubne wiązanki, ale też i rodzinne groby. I choć dziś już nikt wzorem starogreckich studentów, nie wplata we włosy, gałązek rozmarynu ku wzmocnieniu pamięci, to nadal cenimy to jedno z najskromniejszych ziół, wykorzystując jego bogactwo tak w medycynie, jak i w codziennej kuchni.
I tak jak starożytni, tak i my współcześni ludzie, patrząc na ten niepozorny, wiecznie zielony krzew, nie możemy uwierzyć  w jego niezwykłe właściwości, jak również w to, że może on ciszyć nas swoim widokiem aż do trzech dekad… Autor K.C.

Jemioła

Im bliżej świąt, tym częściej  myślimy o jemiole, zapraszając ją do domów i wieszając tuż pod sufitem. Wpatrujemy się w nią wierząc, tak jak druidzi, że wraz  z Nowym Rokiem przyniesie nam bogactwo i szczęście.


Jemioła (Viscum album L. ) pnąca się ku Słońcu, po pniach drzew, od zawsze fascynowała ludzi ze względu na swoją urokliwą budowę w kształcie rosochatej kuli, obficie obsypanej białymi owocami.

Na miłość i dobre łowy

Niemniej myli się ten, kto mniema, iż związana z jemiołą noworoczna tradycja należy do stosunkowo młodych. Jemioła, ukochana szczególnie przez ludność krajów skandynawskich, nazywana była od zawsze świętym zielem. Wedle podań już druidzi mieli dla niej niezwykły szacunek, uważając ją za niebiański skarb. Ten, kto ściął jemiołę szóstego dnia po nowiu złotym sierpem, był nie tylko chroniony przed wrogimi siłami, ale również doświadczał pomyślności w łowach. Dlatego jemioła, była wieszana pod sufitami domów, aby roztaczać nad domownikami bezpieczeństwo a zwaśnionym stronom nieść pojednanie. Natomiast tego kto nosił przy sobie jej gałązki, obdarowywała darem widzenia i porozumiewania się z duchami. Nie dziwi więc, że oprócz roli amuletu była również używana w licznych rytuałach ochronnych, ale także tych patronującym kobietom – niosącym prawdziwą miłość i płodność.

Zdrowie w równowadze

Samo powiązanie jemioły z przywracaniem organizmowi sił witalnych jest równie stare jak magiczny rodowód. W jej niebywałą moc wierzyli nie tylko nordyccy magowie, ale również starogreccy lekarze, którzy zobaczyli w niej roślinę nie tylko ozdobną, ale i pomocną ciału. Po raz pierwszy lecznicze właściwości jemioły, przedstawił Teofras ( 370 - 287 p.n.e), grecki uczony i filozof, a w samej Starożytnej Grecji była ona chętnie używanym panaceum. Po odrzuceniu trujących owoców, z liści i gałęzi jemioły wyrabiano sok oraz maści, które miały dobroczynny wpływ na problemy z płodnością u kobiet oraz na choroby układu krążenia, z nich przede wszystkim na nadciśnienie.

Pod noworoczną gałązką

Dzisiaj, chociaż jemioła odgrywa dla nas rolę już tylko ozdobną, to warto wiedzieć jak wiele zawdzięcza tej uroczej roślinie nie tylko świat wiedzy tajemnej, ale i sztuk medycznych.
Dlatego tym bardziej, stojąc pod gałązkami jemioły i ciesząc się świętami, trzeba życzyć sobie i swoim najbliższym wiele szczęścia i zdrowia. Autor K.C.

Czosnek

Nie lubimy go ani za zapach, ani za smak, lecz ratujemy się nim, gdy tylko chwytają nas pierwsze objawy przeziębienia. Czosnek – niepozorna, mała roślina, ale jednocześnie najbardziej hojna, dla nas wszystkich, w siły witalne.


Czosnek (Allium L. ) chociaż kojarzy się nam z Europą, to jego kolebką jest Azja Środkowa, skąd przywędrował na Bliski Wschód, obejmując szybko swoim zasięgiem pozostałe terytoria i podbijając zarówno ich kulturę kulinarną, jak i medyczną.

Dla niewolników i legionistów

Wedle przekazów już Babilończycy i Fenicjanie znali lecznicze i smakowe walory czosnku, nie tylko ujmując go w swojej kuchni, ale i stosując jako środek przeciw różnorodnym bólom i infekcjom. Podobną role pełnił w Starożytnym Egipcie, gdzie podawano go niewolnikom, oraz w Starożytnym Rzymie, gdzie zalecano go legionistom. Kto powątpiewa w cześć jaką otaczano tą roślinę w antycznym świecie niech zważy na jego cenę – za jego niecałe siedem kilogramów można było nabyć silnego i zdrowego niewolnika.

Naturalny amulet

Od zarania dziejów czosnek był uważany nie tylko za roślinę leczniczą ale i magiczną,  symbolizującą pełnię wszechświata i kosmiczne macierzyństwo. Dla starożytnych Egipcjan czosnek był rośliną wykorzystywaną przy procesie mumifikacji władców, ale także składaną jako amulet w piramidach, bowiem pełnił funkcję ochronną i miał, ze względu na swój trudny zapach, skutecznie odstraszać złe duchy i demony. W Starożytnej Grecji było powszechne nie tylko noszenie przy sobie ząbków czosnku, ale również wyplatanie z niego wieńców, które zawieszone na drzwiach wejściowych, zapewniały właścicielowi domostwa i jego rodzinie bezpieczeństwo i spokój. Mimo upływu czasu, tradycja wyplatania wieńców z czosnku, nie zaginęła, lecz odrodziła się na nowo. Czosnek zawojował  średniowieczną Europę, jako roślina doskonale chroniąca przed wampirami. Ten bowiem, kto nie stronił od jedzenia czosnku bądź posiadał wykonany zeń wieniec, mógł nie obawiać się o swoje zdrowie i życie.

Współczesna wiedza tajemna,  podobnie jak ta antyczna, również wykorzystuje dobroczynną moc czosnku,  stosując go tak w formie nasion, sproszkowanych lub całych ząbków, tak w magii oczyszczającej, jak i ochronnej.

Od profilaktyki do przeziębienia

Dzisiaj, chociaż nikt nie wiesza poza celami ozdobnymi, wieńców z czosnku, ani nie nosi przy sobie jego pędów, to nadal chętnie wykorzystujemy go w domowej kuchni i profilaktyce, przeciwko jesiennym i zimowym przeziębieniom.

I chociaż zapach jego jest wyjątkowo przykrym, a smak uciążliwym, to trudno znaleźć roślinę bogatszą we właściwości przeciwbakteryjne i przeciwrakowe, a także wzmacniające ogólną odporność organizmu.
Autor K.C.